Widzę Łódź: Pandemia już zmienia Łódź (FELIETON)

Nie brakuje już sygnałów, że Łódź mocno nam się zmieni po wyjściu z pandemii.

Właściciele słynnego Hotelu Polonia ogłosili, że dotychczasowa działalność stała się właśnie przeszłością i pokoje dla gości zostaną przekształcone w mieszkania - swoją drogą nie powinno być kłopotów z ich sprzedażą, bo to niepowtarzalna w skali kraju „miejscówka”. Mniej wyjątkowo się stanie, jeżeli inwestorzy uczynią z tych lokali mie-szkania na wynajem. Również Światowit - jak poinformował dzierżawca - nie będzie już hotelem, lecz bazą noclegową dla pracowników firm. Gdy w końcu będziemy mogli w spokoju zjeść, a i nie bójmy się - napić „na mieście”, z pewnością, niestety, nie odnajdziemy już wielu restauracji, knajp i knajpek. Rzecz jasna - również na fali popandemicznego entuzjazmu - w ich miejsce powstaną nowe, w jakiejś tam mierze należące też do tych „sieciówek”, które wszystko przetrwają. Coraz głośniej się mówi, iż nowa rzeczywistość „zje” międzynarodowe kinowe multipleksy; nie wiadomo, ile instytucji artystycznych - przede wszystkim prywatnych - pokona kryzys, nie wiemy, jak długo będzie trwało przekonywanie ludzi, by powrócili do tego rodzaju miejsc. Można jednak śmiało założyć, że część ludzi kultury po pandemii będzie zajmować się czymś zupełnie innym. A tymczasem powstać ma nowa Miejska Strata Kultury. Uświadomiono nam już też, że w nowy rok wejdziemy z podwyżkami i - akurat tego możemy być absolutnie pewni - nie będzie to ostatni rok odczuwalnego wzrostu kosztów codzienności. Zdaniem ekspertów, system pracy odmienił się już na trwałe, a to może oznaczać, że zostanie przewartościowane zapotrzebowanie na powierzchnie biurowe w mieście, oby zrazem nie rosła liczba bezrobotnych. Strach na razie pomyśleć, jak czas pandemii wpłynie na nasze przyszłe relacje, kondycję związaną z szeregiem innych, zaniedbanych chorób, zawłaszczenie przez rzeczywistość wirtualną.

Jakoś mam tylko wrażenie, że nie zmieni się postępujące odosobnienie tych, których wybieramy na zarządzających.