Leszek Jezierski, Napoleon, który połączył dwa łódzkie kluby - ŁKS oraz Widzew

Nazywali go Napoleonem polskiej piłki. Kiedyś był dobrym piłkarzem, potem został znakomitym trenerem. Urodził się w Lublinie, ale swoje życie związał z Łodzią. Był towarzyskim, sympatycznym, ale też bardzo uczynnym człowiekiem

Nazywali go Napoleonem, bo tak jak cesarz Francji był niewysokiego wzrostu, ale miał niesamowitego piłkarskiego nosa, intuicję. Uchodził za wielkiego stratega. Pochodził z Lublina. Urodził się w tym mieście 12 maja 1929 roku. Mama była położną, ale nie pracowała w zawodzie. Ojciec prowadził sklep. Zmarł w pierwszym roku wojny.

- Leszka wychowywała mama i jej siostra, która nie założyła rodziny - mówi Henryka Jezierska, żona legendarnego trenera.

Pani Henryka wspomina, że dla jej męża od zawsze najważniejszy był sport.

- Choć był niewysokiego wzrostu to znakomicie grał w koszykówkę - opowiada. - Grał w ping ponga. W tej dyscyplinie zdobył nawet wicemistrzostwo Polski. Dobrze grał w tenisa. Ale uznano, że najlepiej wypada w piłce nożnej. Rozpoczął treningi w Lubliniance.