Wielkanoc. Tak dawniej ludzie szykowali się do świętowania

Wraz z wymiataniem kurzu w domu należało uporządkować również serce, bo Wielkanoc to odnowa. Jakie inne jeszcze zwyczaje wielkanocne panowały na Lubelszczyźnie?

Wielkanoc jest najstarszym i najważniejszym świętem religijnym. W odróżnieniu do Bożego Narodzenia jest świętem ruchomym. Przypada w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca, którą mieliśmy właśnie w tym tygodniu.

Wielki Tydzień zaczyna się Niedzielą Palmową, która u Rusinów nazywana była wierzbną lub kwietną. Palmy robiono z gałęzi wierzby okrytych baziami i gałązkami barwinka kwitnącego na modro. Przyozdabiano je również gałązkami trzciny z zeszłego roku i bukszpanu.

- Następnie te palmę wtykano w ramę obrazu religijnego, co miało ochronić dom przed ogniem i piorunami. Po nabożeństwie należało również spożyć kilka poświęconych baziek, co miało chronić od chorób gardła - mówi dr Halina Stachyra, kustosz Muzeum Wsi Lubelskiej.