Widziane z Wawelu. Proszę kolejne pytanie

Zazwyczaj pełnienie funkcji publicznych powierza się osobom, które, najprościej mówiąc, do tego się nadają. Trzeba jednak brać pod uwagę, że dzisiaj zdaje się panować opinia, że każdy obywatel, spełniający warunki prawne, może kandydować nawet na urząd prezydenta, a zatem chyba i na każde inne stanowisko w państwie. Różnorodność funkcji sprawia jednak, że nie każdy, kto ma ochotę objąć jakieś stanowisko, może je otrzymać, a może raczej należałoby powiedzieć, że nie powinien go otrzymać. Niestety, istnieją wyjątki dla tych, którzy należą do lepszego sortu społeczeństwa.

Szczególną rolę w działalności urzędów publicznych i prywatnych instytucji pełnią rzecznicy, czyli osoby wypowiadające się w imieniu tych urzędów i instytucji. Są potrzebni - ich mocodawcy, pełniący wysokie stanowiska, nie mają czasu na bezpośrednie kontakty z dziennikarzami, by ich informować na bieżąco o swojej działalności, ważnej dla publicznej opinii.

Rzecznicy prasowi spełniają też inną ważną rolę - kreują dobrą opinię o tych, komu służą, strzegą ich dobrego imienia. Bywają też często swego rodzaju sitem, oddzielającym ziarno od plew, przesiewającym krążące opinie i oceny tak, by wydobyć z nich prawdę, odrzucić fałszywe zarzuty. Stają się parawanem i osłoną. Z tego jednak nie wynika, że to sito, parawan i osłona mogą być narzędziem ukrywającym prawdę, albo co gorsza, sprzyjać kłamstwu, które jeśli się znajdzie w ustach rzecznika, moralnie go pogrąża, bo któż może zaufać kłamcy?