Taki już jestem. To trochę skomplikowane

Czytaj dalej
Fot. 123rf
Gabriela Bogaczyk

Taki już jestem. To trochę skomplikowane

Gabriela Bogaczyk

25-letni Maciek z Lublina opowiada, jak się żyje z zespołem Aspergera.

Niedawno obchodziłeś urodziny.

Tak, prawda. Mam już 25 lat. Urodziłem się 31 marca.

A lubisz niespodzianki?

Nie za bardzo. Wolę być poinformowany o tym, co będzie się działo, żebym był przygotowany.

Jak wygląda twój dzień?

Dzisiaj to akurat musiałem pójść do KTA (przyp. red. Krajowe Towarzystwo Autyzmu). Nie wiem po co, ale żeby być troszkę z innymi ludźmi. Chociaż bardziej jestem typem samotnika. Co do reszty dni, to wstaję rano, zdarza mi się zaspać czy też wstać za wcześnie. Podczas śniadania sprawdzam telefon. Później siadam dokomputera i w coś pogram. Oglądam sobie na youtubie muzykę z różnych gier albo strony, gdzie puszczają różne animy.

Na telefonie rano sprawdzasz pogodę, informacje?

Powiedzmy… No dobra, prawda jest taka, że też pogrywam na komórce, w jedną taką karciankę. Tłumaczenie jej, zajęłoby bardzo długo.

- Trudno o pracę i samemu bym sobie nie dał rady. Skończyłem szkołę ponadgimnazjalną. Potem niby ukończyłem szkołę informatyczną, ale nie uczyłem się tego w jakimś celu. Zrozumiałem, że niektóre moje marzenia poszły już do ścieków - mówi nasz bohater.

Pozostało jeszcze 86% treści.

Jeżeli chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp.

Zaloguj się, by czytać artykuł w całości
  • Prenumerata cyfrowa

    Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 3,69 zł dziennie.

    już od
    3,69
    /dzień
Gabriela Bogaczyk

Polska Press Sp. z o.o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie podlegają ochronie. Dowiedz się więcej.

Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej.

© 2000 - 2024 Polska Press Sp. z o.o.