Fot. Fot. Archiwum Jana Paweł I
28 września 1978 r., po 33 dniach pontyfikatu, zmarł Jan Paweł I. Został otruty? Niektórzy papieże umierali w więzieniu, od trucizny...
Watykan podał, że przyczyną śmierci Jana Pawła I był atak serca. Szybko jednak zaczęły pojawiać się teorie spiskowe, które trzymają się mocno. Według nich Albino Luciani miał zostać otruty. O jego zamordowanie najczęściej oskarżane jest szefostwo Banku Watykańskiego (na jego czele stał wtedy abp Paul Marcinkus), mafia współpracująca z kierownictwem banku lub wpływowi rzymscy kurialiści, którzy obawiali się, że nowy papież odsunie ich od władzy. Albino Luciani, który mówił, że „w Bogu jest więcej z mamy niż z taty”, zmarł po 33 dniach od wyboru. Miał 66 lat, ale wbrew zwolennikom teorii o otruciu go, nie cieszył się końskim zdrowiem.
Nie tylko Jan Paweł I umarł w niewyjaśnionych okolicznościach. O powodach śmierci wielu papieży nie mamy pojęcia albo pewności, począwszy od św. Piotra. W Ewangelii św. Jana mamy samą zapowiedź jego męczeńskiej śmierci. Dla wczesnych autorów chrześcijańskich, św. Klemensa Rzymskiego i św. Ignacego, piszących na przełomie I i II stulecia, jest oczywiste, że św. Piotr umarł w Rzymie. Tertulian wiek później napisał, że Piotr został ukrzyżowany. Historyk Euzebiusz na początku IV w. podał, że został stracony za panowania Nerona.
Linus, następca św. Piotra, miał umrzeć śmiercią męczeńską i spocząć obok swojego poprzednika. Dla historyków nie ulega jednak wątpliwości, że to legenda. Anaklet, następca Linusa, też miał zginąć śmiercią męczeńską, ale i o tym mówi nam tylko tradycja. Okoliczności śmierci szeregu kolejnych papieży, począwszy od Klemensa I (ok. 91- ok. 101), są też najczęściej nieznane. Dotyczy to także niemałej części następców św. Piotra jeszcze z IV wieku, a nawet żyjących w kolejnych stuleciach.
Z okresu tzw. wczesnego Kościoła źródeł o papieżach mamy niewiele. Zastępowały je legendy, mity, które z reguły duży nacisk kładły na sposób ich umierania, bo miały dowieść, że umierali jako męczennicy. Ale dysponujemy też odmiennymi przekazami. I tak np. według nich, Kalikst I miał paść ofiarą religijnych zamieszek. Po śmierci jego zwłoki miały zostać zbezczeszczone i wrzucone do studni. Dziesięć dni miał panować Fabian (236 r.). W średniowieczu powstała legenda, według której w czasie elekcji na jego głowie usiadł gołąb, co elektorzy uznali za znak dany przez Ducha Świętego. Fabian szybko jednak umarł.
Najkrócej godność papieską sprawował Urban VII (1590 r.). W nocy po elekcji uległ śmiertelnemu atakowi malarii. Tylko o dwa dni dłużej trwał pontyfikat Stefana II (752 r.). Po trzech dniach sprawowania urzędu uległ atakowi apopleksji, którego nie przeżył.
X wiek w historii papiestwa określany jest mianem „ciemnego”. Jan XII na tron Piotrowy wybrany został w 955 r. Miał wtedy 18 lat. Zginął w sypialni swojej zamężnej kochanki. Nie ma pewności, w jakich okolicznościach. Jedna wersja mówi, że jurny 27-latek dostał udaru podczas stosunku. Inna, że zginął z rąk męża kochanki.
W rzymskim więzieniu, znajdującym się w twierdzy Świętego Anioła, życie zakończyło kilku papieży, m.in. Benedykt VI (973-974), który w jej lochach został uduszony. Jan XIV (963-984) natomiast po czterech miesiącach przebywania w tymże więzieniu został otruty. Trucizna miała na tamten świat zabrać również innych papieży, m.in. Stefana VI (885-891), Jana X (914-928), Stefana VIII (939-942), Klemensa II (1046-1047), Damazego II (1048). Ofiarą trucizny mógł paść też Urban VI w 1389 r. W ten sposób mogli się go pozbyć kardynałowie, więzieni i torturowani przez niego. Być może trucizna zakończyła życie Klemensa II w 1047 r. W 1942 r. otwarto jego grób i przeprowadzono badania. Wykazały one silne stężenie ołowiu w szczątkach. Prawdopodobne jest też jednak to, że Klemens przyjmował ołów jako składnik dodawany do ówczesnych lekarstw lub pił dużo wina słodzonego związkami ołowiu.
Aleksander VI (1492-1503) do historii przeszedł nie z powodu pobożności, ale brania życia ze wszystkimi jego rozkoszami. O powodach jego śmierci krążyło sporo plotek, m.in. ta, że przypadkowo zażył truciznę przygotowaną dla jednego z kardynałów goszczących u niego na obiedzie.
Najkrócej godność papieską sprawował Urban VII (1590 r.). W nocy po swej elekcji zabiła go malaria. Do śmierci Marcina V w 1431 r. przyczynił się paraliż, a Grzegorza XVI, który potępił powstanie listopadowe, zabił rak.
Także nieszczęśliwe wypadki doprowadzały do papieskich śmierci. W 1227 r. na zamku w Viterbo zmarł Jan XXI, na którego spadł strop wznoszonej celi. Lucjusz II (1144-1145) zginął na ulicach Rzymu, gdzie trafił go kamień. Do zgonu Benedykta XI ponoć przyczynił się nadmierny apetyt. W 1304 r. przejeść miał się świeżymi figami.
WIDEO: Mówimy po krakosku
Autor: Gazeta Krakowska, Dziennik Polski, Nasze Miasto