Fot. Arc, 700 lat Świętochłoiwc Świętochłowicach na starych fotografiach
Świętochłowice w tym roku obchodzą 7-lecie nadania praw miejskich. Sama historia Świętochłowic jest jednak znacznie starsza. Historia Świętochłowic sięga końca XIII wieku, kiedy to dokumencie księcia bytomskiego Kazimierza II wymieniono 21 lipca 1295 roku nazwę "Chropazcow". Zobaczcie na interaktywnych zdjęciach, jak Świętochłowice wyglądały dawniej i dziś. Przesuwajcie suwak zdjęcia w prawo i w lewo.
Chropaczów, podobnie jak Świętochłowice, lokowany był na prawie niemieckim. Obydwie wsie należały raczej do małych. W końcu XV wieku doliczono się zaledwie dwunastu gospodarzy w Świętochłowicach i dziesięciu w Chropaczowie. Przez następne stulecia, do końca XVII w., wsie przechodziły przez ręce kolejnych właścicieli. Świętochłowice znajdowały się w posiadaniu rodzin: Świętochłowskich, Paczyńskich, Kamieńskich, Rotterów, Skallów, Myszkowskich, Guznarów.
Podobnie Chropaczów przechodził na własność kolejnych rodów: Świętochłowskich, Rayskich, Mieroszewskich, wreszcie Lewandowskich, Krecików, Woyrschów. W 1806 r. dobra chropaczowskie zostały sprzedane królowi Bawarii Maksymilianowi Józefowi, zaś od niego nabył je w 1826 r. Karl Lazarus hrabia Henckel von Donnersmarck ze Świerklańca.
Dopiero w połowie XIX wieku zmienił się charakter miejscowości. Z powodu rozwoju górnictwa i hutnictwa Świętochłowice przekształciły się z gminy wiejskiej w przemysłową. Rozwój przemysłu przyczynił się do rozbudowy obecnych Świętochłowic. W 1853 r. powiększona została kolonia robotnicza "Zgoda", a dla potrzeb jej mieszkańców wybudowano w 1869 r. szkołę, zaś w latach 1884 – 1885 r. powstał kościół pw. św. Józefa.
W obecnym centrum Świętochłowic całkowicie zmieniła się zabudowa. Na początku lat osiemdziesiątych XIX w. postawiono szkołę, w 1884 r. – szpital, zaś w latach 1889-1891 zbudowano kościół wotywny świętych Piotra i Pawła. Całkowicie zmieniła się zabudowa mieszkalna świętochłowickich ulic. Na przełomie XIX i XX w. powstały kolejne kamienice zlokalizowane głównie wzdłuż obecnych ulic Bytomskiej i Katowickiej. Stopniowo zabudowane zostało całe centrum, a następnie okolice tzw. Piosków, czyli ulicy W. Polaka.
Pierwsze lipińskie kopalnie i huty powstały na terenie całkowicie niezabudowanym. W 1862 r. oddano do użytku w Lipinach pierwszą szkołę. 1 stycznia 1947 r. zarządzeniem ówczesnego wojewody katowickiego gmina Świętochłowice otrzymała prawa miejskie. Natomiast 17 marca 1951 r. stały się miastem wydzielonym na prawach powiatu. Do miasta zostały przyłączone gminy Lipiny i Chropaczów.
Lipiny w 1942 roku. Ta ulica to dzisiejsza Chorzowska. Tak wyglądała w latach 40. XX wieku, a tak wygląda dzisiaj.
Ulica Bytomska w 1900 roku, oraz ta sama ulica w 2017 roku.
Piekarnia Szczęsnego na ul. Świdra w 1900 roku. Obecnie nie ma tu piekarni. Pomieszczenie nie jest użytkowane.
Lata 70. XX wieku. Rozpoczęła się budowa Szkoły Podstawowej nr 1 w Świętochłowicach-Piaśnikach.
W 1931 roku jeszcze w Świętochłowicach nie było wież KWK Polska. Na zdjęciu pokazany jest widok w stronę obecnych wież. Obecnie wieże te są oficjalnie włączone do Szlaku Zabytków Techniki i są jednym z punktów Industriady.
Generalna Dyrekcja Hut i Kopalń Księcia Donnersmarcka została zbudowana w 1897 roku. Budynek ten przy ul. Katowickiej 30 można zobaczyć do dziś.
Ratusz w Lipinach w 1910 roku. Później budynek ten miał wiele funkcji. Była tu nawet porodówka. Obecnie mieści się tutaj Centrum Integracji Społecznej.
