Ppor. Tadeusz Lutak, ps. Pancerz, ze Strzyżowa do wojska wstąpił 82 lata temu [WIDEO]

Do wojska, na ochotnika wstąpił w 1935 r. Miał prawo wyboru jednostki, zdecydował się na batalion czołgów w Żurawicy. Jest jednym z ostatnich, żyjących uczestników wojny obronnej we wrześniu 1939 r.

Ppor. Tadeusz Lutak ze Strzyżowa ma ogromny szacunek do munduru. Gdy go włoży i usiądzie, to protestuje, jeżeli ktoś w takiej sytuacji chce mu zrobić zdjęcie. Błyskawicznie podnosi się i pręży jak struna. Niczym dwudziestolatek. Tymczasem w sierpniu pan Tadeusz skończył 100 lat.

Ze st. chor. sztab. Grzegorzem Kielarem, dowódcą plutonu zaopatrzenia 1 batalionu czołgów w Żurawicy, st. sierż. Mariuszem Szefferem, inspektorem sekcji wychowawczej 1bcz oraz historykiem Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej dr. Grzegorzem Szopą zajeżdżamy pod dom pana Tadeusza Lutaka. Dużo wcześniej przed umówioną godziną.

- Dziadzio już na panów czeka - rodzina zaprasza do środka.

Pan Tadeusz wita nas w swoim pokoju. Na ścianach oprócz religijnych obrazów, zdjęcia i rysunki podporucznika. Uwagę zwraca duży szkic placu szkoleniowego w jednostce czołgów w Żurawicy w 1938 r.

- Dlaczego wstąpiłem na ochotnika do wojska? Wojsko się mi strasznie podobało. Wcześniej byłem na obozie wojskowym koło Drohobycza, dzisiaj na Ukrainie. Ale wojsko nas ćwiczyło. Był tam wtedy taki st. sierżant, jak nam w d... dawał, nie do zniesienia. Jak nas tak tłukł po ziemi, to go oficer złapał i zmienili go. Bo dyscyplina w wojsku jest potrzebna, ale to była przesada

- pan Tadeusz, ku ogromnemu szacunkowi słuchających go żołnierzy, doskonale zapamiętał wiele barwnych szczegółów wojskowej części swojego życia, m.in. parametry używanego uzbrojenia.