Polityka. Gowin: zanim zostanie zbawcą narodu

Gowin to, Gowin tamto. Wszyscy przed głosowaniem nad wyborami korespondencyjnymi, mówią o Gowinie.

Opozycyjni politycy głośno zapewniają, że szanują odwagę z jaką sprzeciwia się Jarosławowi Kaczyńskiemu. Według uporczywych spekulacji w zamian za odejście z obozu PiS gotowi są oddać mu nawet laskę marszałkowską w Sejmie.

Publicyści zachodzą w głowę, ile może wystawić „szabel”. Czy dość by storpedować obsesyjny plan zorganizowania, niezależnie od pandemii, wyborów prezydenckich10 maja.

Wygląda na to, że choć nigdy nie udało mu się stworzyć wielkiego ugrupowania, to teraz osiągnął inny cel - razem z grupką najbliższych współpracowników został właśnie języczkiem u wagi. To dla polityka pozycja najwygodniejsza. Teraz dla Gowina jedyna, w jakiej może politycznie przetrwać.

Entuzjazm części opozycji dla jego obecnej postawy każe przypuszczać, że jeśli mu się uda, stanie w glorii męża stanu, co to zaryzykował konflikt na śmierć i życie z prezesem Kaczyńskim, ale przedłożył zagrożone koronawirusem zdrowie Polaków nad swój interes polityczny. Wtedy mogą odejść w zapomnienie jego zasługi w budowaniu państwa PiS. A są tak potężne, że zapomniane być nie mogą.

Po opuszczeniu Platformy Obywatelskiej wkupywał się w to środowisko PiS, gdy w 2015 roku stał obok Beaty Szydło podczas pewnej konferencji prasowej. Przyszła premier pytana była czy Antoni Macierewicz - który akurat na chwilę wyrwał się wtedy z przedwyborczego cienia, w jakim nakazał mu trzymać się prezes PiS i nagadał czegoś w swoim stylu - zostanie ministrem obrony. Przyszła premier uspokajała opinię publiczną mówiąc publicznie: Jarosław Gowin jest najbardziej prawdopodobnym kandydatem na szefa MON, jeśli rząd będzie tworzyło PiS.