Pedofilia w Kościele. Dziennikarze nie zajmowaliby się tym tematem, gdyby Kościół sam to załatwiał

Rozmowa z Arturem Nowakiem, pełnomocnikiem ofiar księży pedofilów, autorem książki „Duchowni o duchownych”

– W ostatnich dniach głośno o księdzu Dymerze, który przez 26 lat nie odpowiedział za przestępstwa seksualne.
– Takich bezkarnych „Dymerów” niestety znam ze dwudziestu. Na podstawie tej sprawy dowiadujemy się, że do każdej kurii diecezjalnej w Polsce powinna przyjechać ekipa TVN-u i zrobić reportaż o przestępstwach seksualnych popełnianych przez duchownych. O wielu sprawach wcześniej pisały media regionalne i krajowe, padały nazwiska kolejnych księży krzywdzących dzieci, młodych ludzi, ale nic się dalej z tym nie działo! A kiedy sprawę nagłaśnia odpowiedni kaliber medialnego „pistoletu”, to nagle sprawy są załatwiane. Wiem, że przygotowywane są podobne reportaże, i bardzo dobrze. Nie ma innego wyjścia.

– Czyli hierarchowie nie przejmują się doniesieniami prasowymi, a reagują dopiero kiedy wkracza telewizja?
– Tylko że to muszą być telewizyjne „fajerwerki”. One działają. Gdy ich nie ma, to nic się nie dzieje. To absurdalne i niezrozumiałe, ponieważ gdyby duchowni sami załatwiali te sprawy, to nie ponosiliby tak dużych kosztów. Konsekwencje ujawniania tego przez media są po stokroć bardziej kosztowne niż transparentne rozwiązywanie tego zgodnie z obowiązującym prawem.

– Jaki koszt, poza finansowym, ponosi Kościół?
– Nie wiem, czy po obejrzeniu takiego reportażu do kościoła przestanie chodzić 10 czy 50 tysięcy wiernych, ale za tym idzie kasa. Nie przyjdą ludzie, to nie dadzą na ofiarę. Jeśli pod wpływem medialnych doniesień wierni zaczną się nad tym zastanawiać, to część z nich podejmie decyzje niekoniecznie dobre dla duchownych. Dziś młodzi przestają chodzić na religię, starsi nie chcą kolędy i obecności na mszach.

Jezus powiedział: po owocach ich poznacie. No i właśnie po „owocach” ich poznajemy.