Panny, co rozkochały artystów

20 LISTOPADA 1900. W Bronowicach Małych odbywa się wesele Lucjana Rydla i Jadwigi Mikołajczykówny. Stanisław Wyspiański portretuje je w swoim dramacie. W siostrach Mikołajczykównych kochają się artyści.

Zaczęło się od Włodzimierza Tetmajera. Ten młody, zdolny malarz z zacnej ziemiańskiej rodziny wiosną 1890 r. poznał u wójta Bronowic Małych Macieja Czepca córkę miejscowego gospodarza Annę Mikołajczykównę. On miał 28 lat, ona 16. Młodzi zakochali się w sobie, nie bacząc na różnicę stanu, majątku i wykształcenia. Tetmajer ukrywał romans przed rodzicami, słusznie przewidując, że nie spotka się ze zrozumieniem. Gdy wreszcie zdobył się na odwagę i powiedział ojcu o swojej wybrance, ten zareagował niechęcią.

Towarzyski bojkot

Mimo to Włodzimierz zaręczył się z Anną, a w sierpniu 1890 wziął z nią ślub w kościele Mariackim w Krakowie. W ceremonii uczestniczyła garstka przyjaciół; rodziców malarz nie powiadomił. Wykorzystał fakt, że jak co roku wyjechali do Zakopanego na lato. O ślubie syna powiadomił ich krewny, który przypadkowo zobaczył młodą parę pod kościołem na Rynku.

Ślub wywołał w Krakowie konsternację. Oto cieszący się towarzyskim powodzeniem zdolny malarz żeni się z prostą chłopką! Wcześniej zaś zerwał zaręczyny z urodziwą i zamożną córką ziemian z guberni mohylewskiej. „Krakowskie salony bojkotują Włodzimierza Tetmajera i spisują na straty. Ubywa znajomych.