O pogodzie czasem trzeba pogadać bardzo poważnie

Określenie „rozmowa o pogodzie” to synonim nieważnej pogawędki służącej nawiązaniu znajomości albo podtrzymaniu kontaktu z rozmówcą. Taka gadka bywa trudna do zniesienia, jednak nieraz też ratuje sytuację.

Wyobraźmy sobie bowiem co mogłoby się stać, gdybyśmy bez żadnego wstępu zaczęli roztrząsać kwestię czy PiS jest dla Polski zbawieniem czy zgubą? Lądowanie na nieprzygotowanym gruncie może być bardzo twarde, a w przypadku niedzielnego obiadu w rodzinnym gronie efektem byłaby często katastrofa, nie tylko gastryczna.

Akurat za kilka dni, 1 sierpnia, wypada 157. rocznica opublikowania pierwszej prognozy pogody w angielskiej gazecie „The Times”. Wtedy, w 1861 roku, narodził się obyczaj przedstawiania prognozy, który do dziś jest rytuałem - a czasem nawet sensem istnienia - dla stacji radiowych, telewizyjnych i stron internetowych.

Ta pierwsza prognoza została opublikowana przez wiceadmirała Roberta FitzRoya, brytyjskiego żeglarza, pioniera meteorologii, który doprowadził do powstania w Anglii profesjonalnego urzędu meteo, zbierającego z 15 stacji pomiarowych dane, przesyłane do centrali przy pomocy telegrafu. FitzRoy wierzył w sensowność przygotowywania prognoz, a jego wysiłki padły na bardzo podatny grunt być może dlatego, że w 1859 roku doszło do zatonięcia podczas sztormu statku „Royal Charter”. Statek płynął z Melbourne w Australii do Liverpoolu i wiózł angielskich poszukiwaczy złota.