Nasz Kościół jest jak pacjent po zawale

W kwestii pedofilii powinniśmy posypać głowy popiołem, Kościołowi taka postawa nie zaszkodzi - mówi ks. dr hab. Robert Nęcek, kierownik Katedry Edukacji Medialnej w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II.

Czy podobało się księdzu profesorowi selekcjonowanie dziennikarzy przy wejściu do siedziby krakowskiej kurii na - dotychczas powszechnie dostępne - obchody rocznicy śmierci Jana Pawła II? Niektórych reporterów po prostu nie wpuszczono.

Kiedy byłem rzecznikiem prasowym archidiecezji krakowskiej nigdy czegoś takiego nie zrobiliśmy, dlatego że każdy dziennikarz ma prawo do uczestnictwa w życiu Kościoła i do zadawania, nawet trudnych, pytań. Opieraliśmy nasze kontakty z mediami o udzielanie informacji, a nie o kwestie stosunku poszczególnych dziennikarzy do wiary. Dlatego nawet dziennikarz niewierzący miał zawsze prawo do pytań i do wstępu na teren kurii.

Podczas rocznicy śmierci Jana Pawła II wstępu nie odmawiali oficjalni przedstawiciele kurii, ale mało znani Rycerze Jana Pawła II, panowie w czarnych uniformach. Kiedyś, by się mienić rycerzem, trzeba było się szlachetnie urodzić, wykazać męstwem jako giermek, odbyć ceremonię pasowania. Nie uważa ksiądz, że takie groteskowe „występy” jedynie zrażają ludzi do Kościoła?

Mój świętej pamięci tata mówił mi zawsze, że nie należy patrzeć na szyldy i nazwy, tylko na to, co naprawdę mówią i co robią konkretne osoby, reprezentujące te szyldy. Możemy wejść do siedziby Akademii Miłości i zastać tam nienawiść, a nawet dostać pięścią w twarz. To osoby świadczą o szlachetności szyldów, a nie słowa wypisane na banerach.

Tak przecież funkcjonowały sekty, które przybierały cudownie brzmiące nazwy, choć nie mam zamiaru porównywać Rycerzy JPII do sekty, chodzi mi raczej o mechanizm.