Na deskach Teatru Letniego w Ciechocinku [zdjęcia]
Charakterystyczna dla Ciechocinka jest architektura, z drewnianymi, rzeźbionymi detalami. Takie cechy posiada m.in. Teatr Letni, zbudowany w latach 1888-1890.
Ten styl typowy był dla wielkich, zagranicznych kurortów, tych w Szwajcarii, czy Niemczech. Bogaci obywatele, którzy jeździli tam do wód, przenieśli go do Polski. Tak więc i w Ciechocinku - w miarę, jak rosła popularność uzdrowiska - powstawały okazałe wille, upiększone drewnianą ornamentyką. Wiele z nich zachowało się do dziś.
Jednym z ciekawszych pod tym względem obiektów jest dawna galeria spacerowa, gdzie dzisiaj mieści się m.in. pijalnia wód, przy niej charakterystyczna wieża z zegarem. Dawny Kursaal wzniesiony został w latach 1880-1881 według projektu Edwarda Cichockiego.
Teatr Letni w Ciechocinku jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych obiektów uzdrowiska.
Niezwykłej urody zabytek wciąż żyje wydarzeniami kulturalnymi. Budynek wzniesiono w latach 1888-1890 według projektu Adolfa Schimmelpfenniga i rozbudowano w 1902 r., dodając dwie loże i balkon. Ta rozbudowa świadczyć może o tym, że teatr i prezentowany repertuar bardzo przypadał letnikom do gustu.
Przed teatrem stał jeden z najważniejszych symboli Ciechocinka - figurki Jasia i Małgosi, obecnie przeniesione do Parku Zdrojowego.
Przed laty na ciechocińskiej scenie, oczywiście w sezonie, występowały zespoły teatralne z całej Polski. Nie brakowało prawdziwych znakomitości, aktorów z najlepszych polskich scen: Stefana Jaracza, Stanisławy Wysockiej, Aleksandra Zelwerowicza, Juliusza Osterwy, czy Mieczysławy Ćwiklińskiej, która tu bywała także po wojnie. Repertuar był raczej lekki, dostosowany do gustów kuracjuszy. Grano komedie, francuskie farsy, ale nawet opery - a wydarzeniem 1926 r. było wystawienie „Halki” St. Moniuszki.
Renesans kulturalny przeżył teatr po wojnie, kiedy przyjeżdżały tu ze swymi spektaklami teatry z Warszawy, Bydgoszczy, Torunia. Tak było do 1969 r. kiedy teatr z przyczyn technicznych został zamknięty. Marniał przez długie lata i dopiero w 1998r., po gruntownym remoncie znów na scenę wrócili artyści.
