"Moje Katowice": Ksiądz Ludwik Skowronek. Część 1
I nicjator i budowniczy kościołów na terenie współczesnych Katowic oraz twórca modlitewnika „Droga do nieba” spoczywa od 10 maja 1934 roku na cmentarzu w Głuchołazach, gdzie zamieszkał w 1923 roku.
Ludwik Skowronek, wybitny kapłan diecezji wrocławskiej, urodził się 6 kwietnia 1855 roku w Czuchowie koło Rybnika, w rodzinie inteligenckiej, gdzie ojciec Marceli był rektorem szkoły elementarnej i członkiem Zarządu Kościelnego w parafii pw. św. Jerzego w Dębieńsku Wielkim.
Ojciec Ludwika był ojcem siedmioosobowej rodziny, gdzie trzy córki zostały siostrami urszulankami, a synowie: Hubert ojcem jezuitą, Henryk adwokatem i Ludwik księdzem.
Ludwik Skowronek po ukończeniu szkoły elementarnej w Czuchowie kontynuował naukę w gimnazjum w Gliwicach, a następnie na Uniwersytecie Wrocławskim, początkowo studiując prawo, by przenieść się na Wydział Teologiczny. W latach 1883-1884 roku kontynuował studia w Ratyzbonie. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1884 we Wrocławiu.
W latach 1884-1887 pracuje jako wikary w Bieruniu Starym, skąd w 1888 roku przeniósł się do Bogucic jako administrator parafii. Od 17 lipca 1889 roku zostaje jej proboszczem. W 1892 roku rozpoczął budowę kościoła pw. św. Szczepana zakończoną w 1894 roku konsekracją w dniu 25 października, do którego przeniósł z drewnianego kościoła „na górce” obraz Matki Boskiej Łaskami Słynącej.
Lech Szaraniec - historyk, twórca i wieloletni dyrektor Muzeum Śląskiego. Jest autorem licznych książek dotyczących historii Katowic.