Kamuflaż pedofila i szukanie "łatwego" partnera

Rozmowa z dr. n. med. Maciejem Klimarczykiem, psychiatrą, psychoterapeutą, seksuologiem.

Po filmie „Kler” rozgorzała dyskusja na temat m.in. źródeł pedofilii. Czy można ich szukać np. w osobistym doświadczeniu molestowania seksualnego w dzieciństwie, czy też problem jest głębszy...

W trakcie rozwoju psychoseksualnego osoby pedofilnej dochodzi do zafiksowania się na dziecku jako obiekcie seksualnym. Przyczyny mogą być różne - doświadczenia wieku dziecięcego, przemoc seksualna, zaniedbania i nadużycia emocjonalne ze strony opiekunów, agresja, zaburzenia osobowości, nadużywanie alkoholu lub narkotyków, nieudana inicjacja seksualna z partnerem dorosłym, wyśmianie przez partnera dorosłego, itp. Czasem współistnieją przyczyny biologiczne - choroba mózgu, zaburzenia hormonalne, itp. U wielu pedofilów obserwuje się niedojrzałość psychoseksualną, tzn., że nie są oni zdolni do tworzenia związku z dorosłym partnerem lub są skoncentrowanie wyłącznie na zaspokojeniu własnej potrzeby seksualnej. Dla takiej osoby dziecko staje się atrakcyjne, ponieważ jest o wiele „łatwiejszym” partnerem - nie ma wymagań, nie krytykuje. Pedofilia jest zaburzeniem występującym prawie wyłącznie u mężczyzn, co świadczy o podatności biologicznej, która ujawnia się, gdy zaistnieją „sprzyjające” inne warunki.

Jaki wpływ na wykształcenie się takiego wzorca seksualnego współżycia ma - może mieć środowisko?

Środowisko powinno zapewnić poczucie bezpieczeństwa, a bliscy - nauczyć okazywania emocji oraz wykształcić prawidłową samoocenę. Wtedy proces dorastania jest harmonijny. Jeśli dorastający człowiek jest zaniedbany emocjonalnie, nie ma wzorców, to jego osobowość może ukształtować się nieprawidłowo, dotyczyć to może również sfery seksualnej, która z powodu takich zaniedbań może stać się zaburzona. I nie dzieje się tak tylko w rodzinach z marginesu, ale także w tych o wysokim statusie społecznym.

Zwykło się obarczać tym „grzechem” głównie kler...