Jakie drzewa rosną w Parku Śląskim? Sprawdź [INTERAKTYWNA MAPA]
Ambrowiec amerykański, metasekwoja chińska czy leszczyna turecka – to tylko kilka z ok. 40 gatunków drzew, jakie można znaleźć na ponadkilometrowym odcinku trasy , biegnącej wzdłuż parkowych alejek od budynku dyrekcji, przez mokrą łąkę, ogród japoński aż do przedpól rosarium. Sprawdźcie na mapie.
Pierwsza część ścieżki dendrologicznej w Parku Śląskim powstała w zeszłym roku, a na jej trasie spacerowicze mogą znaleźć specjalne tabliczki, które informują o nazwie danego okazu i przedstawiają jego krótką charakterystykę. Jak udało się nam dowiedzieć, ścieżka ma mieć ciąg dalszy, a odwiedzający park będą mogli poznać więcej charakterystycznych drzew.
Podczas niedawno zakończonej pierwszej w 65-letniej historii parku inwentaryzacji drzewostanu naukowcy z warszawskiej uczelni natrafili na kolejne okazy, które mogłoby się wydawać pospolitymi gatunkami, ale które swoimi rozmiarami kwalifikują się już do pomników przyrody. A wśród nich jest sporych rozmiarów buk, którzy znajduje się w pobliżu skrzyżowania Alei Gwiazd i Łani. Jednak teraz obrośnięty jest brzozami i nie jest łatwo go dostrzec z parkowej alejki.
Specjaliści w swoich badaniach doszli do wniosku, że park ogólnie można podzielić na dwie zasadnicze części: intensywną, czyli dobrze znaną większości spacerowiczom część wypoczynkową, znajdującą się od strony wejścia głównego, natomiast idąc bardziej w głąb parku – wchodzimy w część ekstensywną.
W tej pierwszej struktura przestrzenna drzew jest bardziej uporządkowana, a dominują tam solitery, czyli pojedynczo rosnące okazy, albo grupy drzew. Natomiast w części ekstensywnej specjaliście zaobserwowali spontanicznie i niekontrolowane rozrastanie się roślinności. Właśnie dlatego nie widać już kopuł Śląskiego Planetarium które kiedyś nad parkiem górowały. Drzewa je po proste zasłoniły.
A jakie drzewa dzisiaj dominują w parku? To głównie klony, jesiony, lipy, buki i graby. Pojawiły się też niestety gatunki inwazyjne, które zabierają przestrzeń innym – to np. czeremcha późna. W parku nie brakuje też brzóz, które obok topól są gatunkiem pionierskim. To właśnie one pojawiły się w pierwszych nasadzeniach, gdy w „czynie społecznym” mieszkańcy budowali ówczesny WPKiW.