Jak się poskarżyć na pracę komornika sądowego
Wyjaśniamy, kto nadzoruje działania komornika sądowego. Sprawdź, jak złożyć skargę, gdy źle oceniasz jego czynności.
Działania komornika sądowego są pod nadzorem:
- sądowym - który dotyczy czynności,
- administracyjnym i samorządowym - który dotyczy samego komornika.
Masz prawo złożyć skargę
Gdy prowadzone postępowanie egzekucyjne budzi wątpliwości, możesz poskarżyć się na czynności komornika. Z tej możliwości ma prawo skorzystać dłużnik (i jego małżonek), wierzyciel, ale też każda inna osoba, której prawa zostały przez czynność lub zaniechanie naruszone czy zagrożone.
Na jakie czynności można się poskarżyć
- Na działanie - na dokonanie nieprawidłowo czynności, naruszenie prawa.
- Na zaniechanie - gdy komornik ma obowiązek dokonać czy podjąć wskazaną w przepisach czynność, a jej nie dokonuje. Na przykład nie wyznacza licytacji, mimo że wszelkie czynności poprzedzające się uprawomocniły albo nie kończy postępowania egzekucyjnego, choć dłużnik spłacił należność.
Pamiętaj: zaniechanie to nie jest to samo, co bezczynność.
Taka skarga przysługuje nam obecnie na wszystkie czynności komornika.
Jakie są terminy
Skargę na czynności komornika wnosi się do sądu rejonowego - w terminie tygodniowym. Liczymy go od dnia czynności, gdy strona lub osoba, której prawo zostało naruszone bądź zagrożone była przy czynności obecna albo była o jej terminie zawiadomiona. W innych przypadkach - od dnia zawiadomienia o dokonaniu czynności strony/osoby, której prawo zostało naruszone lub zagrożone.
To warto wiedzieć
Skargę wnosimy do sądu rejonowego, w którego rejonie ma siedzibę kancelaria komornika, którego czynność dotyczy.
Jeżeli do prowadzenia egzekucji wybrano komornika, skargę wnosi się do sądu, który byłby właściwy według ogólnych zasad.
Skarga jest płatna.
Trzeba to zrobić na piśmiee
Skarga musi być pisemna i zawierać wszystkie elementy pisma procesowego. Należy:
- dokładne określić czynność zaskarżoną lub zaniechaną;
- uzasadnić stanowisko (argumenty) i zgłosić wniosek;
- wskazać sygnaturę akt sprawy komorniczej;
- określić, kto jest dłużnikiem, a kto wierzycielem oraz podać ich adresy;
- wskazać, kto wnosi skargę oraz ją podpisać;
- dołączyć odpisy swojej skargi - dla wierzyciela, dłużnika oraz komornika;
- dołączyć dowód uiszczenia opłaty,
- wymienić załączniki dołączone do skargi.
Trzeba też wskazać, o co wnosimy, czy o:
- uchylenie zaskarżonej danej czynności;
- zmianę zaskarżonej czynności;
- żądanie jej dokonania (to w przypadku zaniechania jakiejś czynności).
Co sąd robi z naszą skargą na komornika
Sąd może skargę:
- odrzucić - jeżeli została wniesiona po terminie, nie była opłacona lub jest niedopuszczalna z innych przyczyn albo też skarżący nie uzupełnił braków formalnych na wezwanie sądu w określonym przez niego terminie;
- oddalić - jeżeli skarga jest niezasadna i okaże się, że czynności komornika były dokonane prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami;
- uwzględnić oraz uchylić czynność komorniczą lub ją zmienić albo też nakazać komornikowi dokonanie danej czynności (dzieje się tak wówczas, gdy sąd przyznaje rację skarżącemu).
W przyszłym roku zmieni się w prawo!
Od 8 września 2016 roku będą obowiązywały nowe zasady dotyczące skarg. Po tym dniu skarga również będzie przysługiwała na wszystkie czynności komornika sądowego, ale z wyjątkiem:
- zarządzenia o wezwaniu do usunięcia braków pisma;
- zawiadomienia o terminie czynności;
- uiszczenia przez komornika podatku od towarów i usług.
Po 8 września 2016 roku skargę będzie należało wnieść bezpośrednio do komornika, który dokonał zaskarżonej czynności lub zaniechał jej dokonania.
Komornik w terminie trzech dni od otrzymania skargi sporządzi uzasadnienie zaskarżonej czynności czy przyczyn jej zaniechania i przekaże dokumenty do właściwego sądu.
Po zmianie przepisów komornik będzie mógł też jednak przyznać rację skarżącemu i uwzględnić skargę. Wówczas sąd nie będzie jej rozpoznawał (bo cały proces zakończy się u komornika).
Niestety, skarga nie zatrzyma komornika
Wbrew temu, co czasami myślimy wniesienie, skargi nie wstrzymuje ani postępowania egzekucyjnego, ani wykonania zaskarżonej czynności.
Zapamiętaj: mimo złożenia skargi postępowanie egzekucyjne dalej się toczy, a komornik ma prawo dokonywać czynności. Ale od tej zasady też jest wyjątek - sąd może postanowieniem zawiesić postępowanie lub wstrzymać dokonanie czynności.
To warto wiedzieć
Komornik sądowy to przedstawiciel władzy publicznej. Gwarantuje wykonalność wyroków sądowych. To oznacza, że jest funkcjonariuszem publicznym i wykonując swoją pracę, korzysta ze szczególnej ochrony prawa karnego. Równocześnie pamiętajmy jednak, że jako funkcjonariusz publiczny komornik sądowy podlega również szczególnej odpowiedzialności w przypadku popełnienia przestępstw urzędniczych. I że musi przestrzegać prawa, ale również zasad etyki zawodowej.
Windykator nie jest komornikiem!
Wierzyciel ma możliwość odzyskać to, co mu się należy na drodze sądowej lub pozasądowej. Postępowanie pozasądowe zwiemy windykacją.
Windykacja polega na podejmowaniu czynności zmierzających do uregulowania zadłużenia (wyegzekwowania zobowiązań). Na przykład odzyskania należności wynikających z umowy o pożyczkę. Odzyskiwaniem należności zajmuje się windykator. Może to być osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub zlecenie albo prowadząca własną działalność gospodarczą. Czyli jest to taka robota, jak każda inna. Windykator - w przeciwieństwie do komornika - nie jest funkcjonariuszem publicznym.
Windykator może do nas dzwonić w sprawie zadłużenia, wysyłać listy ponaglające do zapłaty długu lub odwiedzić nas w domu. Nie może za to:
- zajmować lub spisywać majątku dłużnika,
- wejść do mieszkania bez jego zgody,
- rozmawiać o zadłużeniu z innymi osobami, na przykład sąsiadami czy współpracownikami,
- wywieszać informacji o zadłużeniu w miejscach publicznych, na przykład na klatce schodowej,
- przekazywać informacji o długu w miejscu pracy dłużnika,
- zastraszać dłużnika, grozić, nękać, używać siły,
- przekazywać nieprawdziwych informacji co do konsekwencji niespłacenia długu, na przykład takiej, że dłużnik będzie za karę pozbawiony wolności.
Jeśli windykator przekroczy swoje prawa, trzeba powiadomić policję bądź prokuraturę!
Zwróć też uwagę, czy roszczenia firmy windykacyjnej nie uległy przedawnieniu. Niektóre wykorzystują bowiem niewiedzę dłużników, dotyczącą przedawnienia roszczeń, i chcą wymusić spłatę długu już przeterminowanego. Czyli w praktyce takiego, którego nie musimy spłacać.
Źródło: Monika Janus, Krajowa Rada Komornicza