Baśń o mrocznej duszy skraju świata w „Ciemno, prawie noc” [felieton]

Film „Ciemno, prawie noc” Borysa Lankosza zaczyna się w pociągu, bohaterka Alicja Tabor rusza w podróż do rodzinnego Wałbrzycha, by napisać reportaż o zaginionych dzieciach.

Wraca do miejsca, przed którym uciekała. Przechodząc przez dworzec, przekracza granicę między światami, wchodzi do innej przestrzeni, innego wymiaru, gdzie czas przeszły płynie równolegle i splata się ściśle z teraźniejszością, trzymając w klinczu przyszłość. Gdzie brzydota rozmyta jest w brudzie i zasnuta mgłą, jak w upiornym śnie.